Corrie las een poëtische tekst voor van Rika Theunissen. Die tekst staat op de laatste bladzijde van een boek dat haar man en oud-Princelid, Karel Krohne, voor haar maakte met foto's van haar beeldhouwwerken. Bij elk van die foto's staat een kort gedicht of haiku van Rika Theunissen. En achteraan dit stukje over taal:

Ik hou van Vlaamse woorden. Ik wil ze denken, lezen, schrijven, horen, uitspreken, hun schoonheid smaken.

Ik ben erop verliefd.

Ik wil het woord 'sprankelend' beluisteren en vonkjes zien rondspringen. Ik wil de blijheid van 'blijheid' horen, de warmte van 'warmte' voelen, de breekbaarheid van 'breekbaar' meten, 'schitteren' zien schitteren.

Alleen in mijn taal hoor ik in 'de zee', de zee, het schurend slepen van water over kiezel en zand, voel ik milde warmte in 'wonen' en 'wijsheid'.

Elk woord in mijn taal is een parel. Rond. Schuimig wit. Geheimzinnig glanzend. Rijk aan betekenissen. Vol. Het is muziek. Woorden zijn wonderlijke klanken, beladen met geuren, kleuren, gevoelens, herinneringen.

Taal. moedertaal.

Rika Theunissen is Limburgse van geboorte en woont nu in het Leuvense. Ze was onderwijzeres en wijdt nu haar tijd aan literatuur. Corrie kent Rika al sinds 1968. Rika schreef spontaan een aantal gedichten en haiku's naar aanleiding van een tentoonstelling van Corries beeldhouwwerken in haar geboortedorp Domburg in 1998.