Na een bezoek aan de Raveeltentoonstelling in het Paleis van Schone Kunsten in Brussel, vond Daan een gedichtenbundel van Jo Gisekin, een dorpsgenote van Raveel, en koos dit aangrijpend gedicht De zorgende, als ode aan de mensen uit de zorg en aan alle gewone mensen die zorg dragen of gedragen hebben voor hun geliefde. 

Maar de lente brengt ook hoop op nieuw leven, daarom de Morgenstimmung van Peer Gynt als achtergrond  bij de volgende verzen op het vensterraam van de plaatselijke warme bakker. Het gedicht is Greet Van Moer, de echtgenote van de bakker:

​

Een nieuwe lente

Hoe traag kan je vertragen

als eenzaamheid je bekiemt

In de greep van een

hongerende huid

je jezelf met moeite

nog herkent

Zou het zomaar kunnen

dat hets straks weer beter wordt

Je opnieuw mag knuffelen

en zoenen

met heel heel stilletjes zoveel

woorden tekort

​

Greet Van Moer